DE FAUNABEHEERDER
In het kader van het beheer van onze grote wilde hoefdieren worden er jaarlijks dieren afgeschoten. De uitvoering hiervan gebeurt op basis van een door de Provincie goedgekeurd Faunabeheerplan. Meer info hierover kunt u vinden op de websites van de verschillende provincies. De SZN houdt zich overigens uitsluitend bezig met de nazoek, teneinde onnodig lijden van dieren te voorkomen.

Voorkomen is beter dan…
Het is de plicht van elke faunabeheerder om voldoende zorgvuldigheid in acht te nemen tijdens de uitvoering van de beheerjacht. Het geselecteerde dier heeft recht op een dodelijk schot! Alvorens u daadwerkelijk op een dier schiet is het van belang dat u:

• Regelmatig op de schietbaan uw buks controleert.
• Regelmatig met de buks schiet, zodat u alle handelingen blindelings kunt uitvoeren.
• Alle schietposities naar vermogen oefent (opgelegd, aangestreken, liggend en geknield).

• Géén schietposities gebruikt waarvan u niet zeker weet dat u deze door oefening voldoende beheerst.
• Niet op te grote afstanden schiet, zeker als u niet weet dat u deze door oefening beheerst.

Om goed op de omstandigheden na het schot te kunnen anticiperen is het van belang om:

• De positie waar het wild stond op het moment van het schot nauwkeurig te markeren.
• In de richtkijker "door het schot heen" te kijken, om te zien hoe het dier reageert op het schot.

Na het schot:
Normaal gesproken ligt een geschoten dier onmiddellijk dodelijk getroffen op de plaats van afschot of in de onmiddellijke nabijheid daarvan. Indien het dier niet direct zichtbaar in de omgeving ligt, dan is het aan te bevelen om zeer zorgvuldig te werk te gaan.

Plaats aanschot:
Het is belangrijk dat u de ''aanschotplaats” niet vertrapt en deze goed markeert, met bijvoorbeeld markeerlint of een zakdoek. Voorkom dat u organisch materiaal, zoals zweet, haren en botdelen, onder uw schoenen meeneemt, waardoor de zweethond onnodig in verwarring kan raken. Daardoor wordt een eventuele latere nazoek bemoeilijkt. Om te voorkomen dat vossen vleesresten e.d. weghalen is het raadzaam om een sjaal of iets dergelijks achter te laten.

Zelf Nazoeken
Het ligt voor de hand, dat als het geschoten dier er niet direct ligt, u eerst zelf gaat kijken.

Indien u op de aanschotplaats longzweet aantreft, kunt u ervan uitgaan dat het geschoten dier niet verder dan 100 meter dood ligt. Meestal is het zweetspoor zo duidelijk dat u dit zelf kunt uitlopen. Het is niet raadzaam na te zoeken indien er geen longzweet ligt. Het risico is namelijk groot dat u het dier uit het wondbed opstoot en het wegvlucht. Dit zorgt voor onnodige stress bij het gewonde dier en bemoeilijkt een latere nazoek.

Indien u besluit met uw eigen hond na te zoeken is het belangrijk dat u:

1. Voldoende wachttijd in acht neemt, alvorens u met nazoeken begint (zie rubriek letselherkenning),
2. De hond altijd aangelijnd laat zoeken,
3. Nooit verder dan 100 meter nazoekt,
4. Indien u geen resultaat heeft, altijd een erkend nazoekteam inschakelt.

Inschakeling nazoekteam:
Op het moment dat u een nazoekteam inschakelt is het van belang dat u zoveel mogelijk informatie verstrekt aan de zweethondengeleider. Bedenk daarbij dat het geen schande is dat een dier niet direct dodelijk is getroffen. Het is heel vervelend, maar het kan helaas iedereen overkomen. Wel is het een schande indien een gewond dier niet wordt nagezocht en onnodig ligt te creperen.

Vrijwel altijd geldt:

Ook al is er op de aanschotplaats helemaal niets te vinden, concludeer nooit dat het mis was! U kunt deze conclusie pas met zekerheid trekken, nadat de aanschotplaats door een nazoekteam is gecontroleerd. In meer dan de helft van de gevallen wanneer er geen zweet wordt gevonden, blijkt, dat het dier door een erkend nazoekteam wel wordt aangetroffen!